Bigarren hezkuntza
12 urtetik 16ra bitarteko adin-tartea hartzen du bigarren hezkuntzak, gaztearen garapenean etapa zinez garrantzitsua, izan ere, eraldakuntza prozesu izugarria bizi du. Alde batetik, barrualderantz norbanakoa dela sentitzen hasten da eta, bestetik, kanpoaldera izaki soziala ere badela sentitzen du.
GEROA ESKOLAN, Eusko Jaurlaritzaren Bigarren Hezkuntzako curriculum ofiziala betetzeaz gain, Waldorf pedagogiaren ikuspegitik oso garrantzitsuak diren beste alderdi batzuk ere lantzen ditugu, heziketaren bidez gizakiaren osotasuna landu nahi dugulako. Horrek esan nahi du balio kognitiboa duten arloekin batera, jarduera artistiko eta praktikoak ere lantzen ditugula, gure ustez horixe delako bidea adin honetako benetako helburua lortzeko, alegia, gaztea heldua izatera heltzen denean gai izatea
• Askatasunez pentsatzeko eta iritzi propioa izateko.
• Gizartean egoki moldatzen lagunduko dion oreka emozionala izateko.
• Idealak eta grinak gauzatzen, alegia, bere asmoak betetzen ahalegintzeko.
Ikasle sortzaileak nahi ditugu gizarteratu eta horretarako, egunero gauza berriak sortzeko eskatzen diegu. Sorkuntza-lanik handiena beren liburuak sortzea izaten da. Gure eskolan ikasleek ez dute testulibururik; beraiek sortzen dituzte beren liburuak, egunero lan handia eginez. Horrek, bestalde, irakasleak klasea beti modu berri eta sortzailean prestatzea eskatzen du, zaila baita sortzailea izaten erakustea norbera sortzaile izan gabe.
Arteko klase espezifikoetan ez ezik (musika, egur-lanketa, marrazketa…), artea arlo guztietan (matematika, historia, hizkuntzak…) ere aurkituko dugu. Eguna bera ere poesia errezitatuz, txirula joz eta erritmo ariketak eginez hasten dugu, gazteari esnatzen laguntzeko.
Esperientziak erakutsi digu jarduera hauek arlo artistikoan zein arlo intelektualean pizten dutela sormena. Gainera, dagoeneko zientzia bera ere konturatu da mugimenduak, musikak eta poesiak lagundu egiten dutela beste gai hotzago batzuk, dela matematika edo dela filosofia, hobeto ulertzen.
Ardatzak diren irakasgaiak periodoka ematen ditugu, hau da, gutxi gorabehera hiru asteko epean egunero goizeko lehen bi orduetan arlo bakarra lantzen dugu. Horrela, askoz errazagoa da ikasleek gaian sakontzea eta interesa ez galtzea. Arlo bakoitza, gainera, aitzakia bat baino ez da nerabeak munduari begira jarri eta perspektiba berriak eskaintzeko.
Arlo zientifikoetarako atea, berriz, esperimentazioa izaten da beti. Ohiko metodo pedagogikoetan normalean lehendabizi legea ematen da eta gero, lege horretatik abiatuta problemak ebaztera jotzen da. Waldorf pedagogian bide fenomenologikoa hartzen da, hau da, ikasleek esperimentatu egiten dute lehenengo eta gero hortik fenomenoen atzean dagoen legea ondorioztatzen. Hainbat dira bide honen onurak, baina bereziki hauxe: beren pentsamenduan konfiantza izaten eta ideia abstraktu eta logikoak ulertzen ikasten dutela.
Horrekin batera, bultzatu egiten ditugu txikiagoak zirenean autoritateak esaten zuelako onartzen zituzten jarrera eta usteei aurre egitera eta euren ikuspuntuak lantzera, baita beharbada gainerakoek mundua beste modu batean ikusten dutenean ere. Beste era batera esanda, gauzak euren kabuz epaitzeko gaitasunaren garapen osasungarria bultzatzen dugu eta, horrekin batera, gelak osatzen duen komunitatean erantzukizun soziala hartzera animatzen ditugu. Izan ere, adin honetan berebizikoa da ikasleek munduko bizilagunak direla eta norbanako modura erantzukizun soziala ere badutela esperimentatzea.
Gure irakaskuntzaren emaitzak izugarri ederrak dira. Guretzat garrantzitsuena ikasle bakoitzak modu egokian garatzeko behar dituen oinarriak jaso dituela egiaztatzea izaten da. Gure ustez, ikasle bakoitza bakarra da eta berezitasun horretan zerbait berria dakar munduari eskaintzeko. Horregatik, bere gaitasun propio horiei loratzen utzi behar diegula uste dugu, norbanako modura dakarren hori garatzera heldu dadin. Beste emaitzetakoa bat da ikasleak gizartean erabakitasunez integratzen direla ikustea. Waldorf pedagogiak indarra duen herrialdeetan estatistikek diote Waldorf eskoletan hazitako ikasleak emaitza hobeekin pasatzen direla unibertsitatera. Gure eskola gazteak oraindik ez dauka lekurik estatistiketan, baina badakigu hemendik joan diren ikasleak oso ondo integratu direla bai sozialki eta bai akademikoki. Langileak dira, jakin mina dute, gauzen zergatia bilatzen dute, kritikoak ere izan daitezke gustatzen ez zaienarekin, eta batez ere gazte sortzaileak dira, sortzaileak eta beren buruan eta beren iritzian konfiantza dutenak.
Ez dakigu gure gazteek zeri egin beharko dioten aurre etorkizunean. Hori da garbi daukagun gauza bakarra. Beraz, gure zeregina da gazteei imajinatu ere ezin ditugun egoerei aurre egiteko gaitasuna ematea, ez baita nahikoa eduki jakin bat errepikatzeko prestatzea, zerbait gehiago behar dugu.
Horregatik, gure helburua da gure ikasleek bizitzarako funtsezkoak diren era guztietako trebetasunak eta inteligentziak eskuratzea: munduarekiko interesa eta erantzukizuna, ondo egindako lanarekiko pertseberantzia, iritzi propio eta independentea, jendaurrean hitz egiteko gaitasuna, enpatia eta taldean lan egiten jakitea…
Laburbilduta, ikasleen kontzientzia indibidual eta soziala pizten lagundu nahi dugu, norbanako aske bezala duten esentzia galdu gabe gizarteratu daitezen. Gure heziketa askatasunera daraman heziketa da